Fascistische ideologie deelt met sociaal Darwinisme het idee dat leven een competitie voor macht is

. Voor de sociale darwinist betekent een waardig leven dat men zich door strijd en verdienste boven anderen heeft verheven. Dat men een felle strijd om hulpbronnen heeft overleefd (Dit klinkt als een zero sum game). Daarom hebben rijke mensen ook claim op hun vermogen, en zijn arme mensen lui.

Daarom kijken fascisten neer op gehandicapten, want die kunnen niet productief zijn en hebben geen waarde in de natie. Eenieder die afhankelijk is van de staat heeft geen waarde.

Fascisme wordt vaak gezien als anti-individualistisch, want de macht komt van de massa, het volk. Maar juist de individu en het ideaal van meritocratie wordt benadrukt. Het is juist de link met sociaal Darwinisme en het concept van individuele waarde dat structuur geeft aan de fascistische hiërarchie. Dit verklaart ook ze zo erg bepaalde groepen en hun 'luiheid' haatten. Groepen zijn geordend in fascisme, in hun capaciteit om boven andere uit te stijgen en over anderen te heersen.

1. Stanley, Jason. (2020). How fascism works: the politics of us and them. E P Dutton.